Na de verkiezingen in maart heeft de Gemerts-Bakelse bevolking lang moeten wachten op de geboorte van een nieuwe coalitie. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen, zeker nu op het laatst de Lokale Realisten met een meer groene agenda deel van de coalitie uit gingen maken.
Helaas, dat viel tegen. Er staan weliswaar de nodige goede plannen in het akkoord met als titel “Samen Goed Doen”, maar ook veel goede bedoelingen of vage voornemens waarvan nog maar de vraag is wat daar van terecht komt. Het grootste gemis is echter dat de grote uitdagingen van deze tijd niet, of maar beperkt terug te vinden zijn. De groeiende kloof tussen rijk en arm, gezondheid, klimaatverandering, achteruit hollende biodiversiteit, milieu e.d. komen niet of maar beperkt aan de orde. Er wordt welgeteld één zin gewijd aan biodiversiteit. Citaat: “Door herstel van de biodiversiteit behouden we een gezonde, aantrekkelijke en toekomstbestendige leefomgeving voor mens en dier”. Niks plan van aanpak, doelen die je wilt bereiken, etc.
Het woord “klimaat “ wordt één keer genoemd. Men spreekt van “handelen in de geest van het Schone Luchtakkoord”. Waarom vaag blijven en niet gewoon ondertekenen? Van Sociaal Gemert-Bakel krijgt dit coalitieakkoord daarom een onvoldoende.
Het woord “samen” komen we 156 keer tegen in het akkoord. Vallen daar ook de oppositie, de inwoners en andere overlegorganen onder, of alleen de coalitiepartijen? Het stuk ademt een sfeer van: “Wij zullen het ”samen” wel eens eventjes “goed doen”. Burgerparticipatie wordt beleden, maar lijkt uit te gaan van een van bovenaf gedirigeerd denken. Plannen komen bijna nooit vanuit de inwoners, maar van projectontwikkelaars, college/gemeentehuis, etc. Echt luisteren naar wat mensen beweegt en waar zij behoefte aan hebben, hun initiatieven serieus nemen, dat missen wij, ook al zegt men dat wel te willen doen. Bijvoorbeeld de reactie op de afwijzing van het centrumplan voor Handel: “Prima wat jullie willen, maar het moet wel financieel haalbaar zijn”. Alsof de mensen dat zelf niet beseffen. Burgerparticipatie komt van onderop, vanuit de bevolking. De dorpsraden zijn hierin van groot belang. Veelzeggend is dat het Dorpsoverleg Handel zich door de gemeente niet serieus genomen voelt en mede daarom helaas gestopt is.
Het Sociaal Domein, dat een grote hap uit de begroting neemt, komt er in het akkoord maar bekaaid vanaf. Veel aandacht voor economische zaken, maar weinig gerichte aandacht voor mensen, hun welzijn en woon/leefomgeving. In een volgend artikel willen we hier verder bij stilstaan.
Dit coalitieakkoord krijgt bij ons de handen niet op elkaar. Er ontbreken belangrijke thema’s. En waar is de groene agenda? Ook zien we veel vage teksten en niet uitgewerkte voornemens. Om die redenen steunen wij alleen onderdelen ervan. Wij dagen de coalitie uit om bij het opstellen van de begroting in het najaar van “goed” naar “beter” te gaan.
In een eerder artikel hebben we ook al laten weten dat wij vier wethouders onnodig vinden. Wij zien het geld daarvoor liever besteed aan personeelsuitbreiding en/of meer zorgzame doelen als armoedebestrijding, klimaat en biodiversiteit.